Το Τελευταίο Ξεμπαρκάρισμα είναι ένα «ημερολόγιο καταστρώματος» της περιόδου 1937-1950. Πρόκειται για χρόνια φουρτουνιασμένα, γεμάτα μίσος και ελπίδα, που άλλαξαν και τη ζωή του Έλληνα εργάτη της θάλασσας.

Ο αναγνώστης θα πρέπει να το δει σαν απλό ημερολόγιο ενός ναυτεργάτη και όχι σαν έργο με λογοτεχνικές απαιτήσεις. Άλλωστε κάτι τέτοιο θα ήταν αδύνατο με γνώσεις τέταρτης τάξης Ελληνικού Δημοτικού της δεκαετίας του 1930 και μάλιστα σε μια εποχή που οι δάσκαλοι, αιχμάλωτοι του αστικού κράτους και του σκοταδισμού του κλήρου, έδιναν μεγαλύτερη σημασία στο να μαθαίνουν οι μαθητές τα ευαγγέλια απέξω κι ανακατωτά, παρά να διδάσκονται κάτι χρήσιμο.