«Σαν ήμουν μικρός, ακουμπούσα το κεφάλι μου στα γόνατα της γιαγιάς μου. Χάιδευε το κεφάλι μου με το χέρι της…

Η γιαγιά μου ήξερε να λέει παραμύθια που φέρνουν τον ύπνο στα μάτια των παιδιών, σαν τα αστέρια που γεμίζουν τις νύχτες τον ουρανό.»

Ναζίμ Χικμέτ.

Με το Ερωτευμένο σύννεφο ο Ναζίμ Χικμέτ παρουσιάζεται μπροστά στον αναγνώστη του από μια άλλη πλευρά: Ως συγγραφέας παιδικού βιβλίου, παραμυθιού.

Εδώ θα θέλαμε μόνο απλά να σημειώσουμε πως με οποιονδήποτε κλάδο του πολύτιμου δέντρου που λέγεται λογοτεχνία και αν καταπιάστηκε ο Ναζίμ Χικμέτ, παντού μας φανερώνεται σαν ένα κλασικός του έντεχνου λόγου, σαν ένα πηγαίο, πλούσιο, ανεξάντλητο δημιουργικό ταλέντο. Ένα ταλέντο που σφυρηλατήθηκε μέσα στο καμίνι των σκληρών κοινωνικών αγώνων.