Ο Βεραμέντι στο έργο αυτό θέτει ως αφετηρία του πως « (…)μια από τις αποστολές, τις πιο πολύπλοκες, ενός ποιητή είναι να μιλάει για την ίδια του την ποίηση. Γι’ αυτό το λόγο, τούτα τα λόγια θα χρησιμέψουν περισσότερο σαν εξήγηση των συνθηκών απ’ όπου ξεπήδησαν τα ποιήματα αυτά, της σχέσης τους με τη ζωή μου.»

Η έκδοση της ποιητικής συλλογής Αντάρτικο κοχύλι ή κατά τον τίτλο στο πρωτότυπο Mientras regreso «Επιστρέφοντας», σε μετάφραση της Δανάης Στρατηγοπούλου, αποτελεί μια ανθολογία ποιημάτων της εξορίας του Βεραμέντι. Όπως γράφει και ο ίδιος στην προλογική υπόμνησή του προς τον αναγνώστη: «Τούτα τα ποιήματα γεννήθηκαν στην εξορία, μα δεν είναι ποιήματα για την εξορία μόνο. Είναι, επίσης μέρος της καθημερινής μαγείας, βεβαιότητα στην ανθρώπινη κατάσταση (…)».

Ο αναγνώστης διαβάζοντας τα ποιήματα της συλλογής αυτής θα μοιραστεί με τον Βεραμέντι « (…) ένα μέρος από αυτό το μακρύ ταξίδι που είναι η κάθε ανθρώπινη ζωή, μα που στην περίπτωση του εξόριστου είναι κι αυτό ένα πραγματικό, απτό –αναπόφευκτα- ταξίδι.».