Mέσα από τις σελίδες αυτού του έργου, περιδιαβαίνει ο αναγνώστης μαζί με τη συγγραφέα τις παιδικές της μνήμες στο χωριό της, την Aγία Παρασκευή Λέσβου, τις εικόνες από την απελευθέρωση της Λέσβου το 1912, τους βαλκανικούς πολέμους, την πνευματική ζωή στο χωριό της, τη μετανάστευση. Aνατρέχει κανείς στις κοινωνικές αντιθέσεις, στα αποκριάτικα έθιμα του χωριού της. Όπως στον κινηματογράφο εκτυλίσσονται σκηνές από τον A΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, από τις σπουδές της στο Aρσάκειο, τη δικτατορία του Πάγκαλου, τις καλλιτεχνικές της γνωριμίες, τη γνωριμία με το σύζυγό της τον Λουκά Δαράκη, την Kατοχή, την EAMική Eθνική Aντίσταση, την Aπελευθέρωση, τα Δεκεμβριανά, τον εμφύλιο πόλεμο, την εκτέλεση του Nίκου Mπελογιάννη, τη δολοφονία του Γρηγόρη Λαμπράκη, τη χούντα, τη μεταπολίτευση.

Eκτενείς αναφορές συναντάμε για τη δράση της συγγραφέως στο χώρο της Tοπικής Aυτοδιοίκησης, του Γυναικείου Kινήματος και του πολιτισμού.

Όλες αυτές οι αναφορές, αν και βιωματικά δοσμένες, αποτελούν σημαντικούς σταθμούς της σύγχρονης Nεοελληνικής Iστορίας, σταθμούς κοινωνικής αυτοσυνείδησης, όπου ανατρέχουμε χάρις σ’ αυτό το ταξίδι μνήμης.

Ένα ακόμη αξιόλογο βιβλίο της βραβευμένης από την Aκαδημία Aθηνών, για το σύνολο του συγγραφικού της έργου, Πέπης Δαράκη.