Η δομή του βιβλίου φέρνει πρώτα τα βασικά χαρακτηριστικά της νεοελληνικής εκπαίδευσης, δίνοντας την πρέπουσα βαρύτητα στο «ρόλο και στην εξέλιξη της Λαϊκής επιμόρφωσης» καθώς και στην «παρέμβαση του λαϊκού κινήματος» για να φτάσει στο κυρίως θέμα, δηλαδή στην αυτομόρφωση και την αλληλοδιδακτική μέθοδο μόρφωσης των αγωνιστών πολιτικών κρατούμενων στις φυλακές και τις εξορίες, χρησιμοποιώντας αξιόπιστες πηγές και πλούσια βιβλιογραφία.

Οι κομμουνιστές κρατούμενοι και στην απομόνωση και πίσω απ’ τα σίδερα ή εξόριστοι, δεν έπαυαν να είναι κοινωνικοί άνθρωποι.

Μάλιστα οι δεσμώτες κομμουνιστές που είχαν την τιμή να βρίσκονται στην πρωτοπορία των αγώνων για ένα καλύτερο κόσμο, ένιωθαν περισσότερο την ανάγκη να πλουτίζουν τις γνώσεις τους όχι για το ατομικό όφελος, αλλά για το κοινωνικό σύνολο, για να πάψουν οι απάνθρωποι να διαχειρίζονται τα ανθρώπινα δικαιώματα.

Η μελέτη της Κυριακής Καμαρινού έχει διαπαιδαγωγητική αξία, φωτίζοντας μια σημαντική πλευρά των αγώνων του Λαού μας μέσα στις φυλακές και τις εξορίες.

Το 1996 , ύστερα από εξετάσεις , πήρε υποτροφία από το ΙΚΥ για εκπόνηση διδακτορικής διατριβής στον τομέα της «Εκπαίδευσης Ενηλίκων».

Από το 1997 εκλέγεται μέλος του ΔΣ και του Προεδρείου του Συλλόγου Εκπαιδευτικών ΠΕ «Ο Θουκυδίδης» Αργυρούπολης – Αλίμου – Ελληνικού.

Είναι μέλος της Επιστημονικής Ομάδας Δασκάλων στο Τμήμα Εκπαιδευτικού Προβληματισμού του Κέντρου Μαρξιστικών Ερευνών (1985) και μέλος της Συντακτικής ΕΙιτροπής του περιοδικού Θέματα Παιδείας, στο οποίο δημοσιεύει κείμενά της και μεταφράσεις.

Από το 1989, δραστηριοποιείται στο Εθνικό Συμβούλιο κατά των Ναρκωτικών – ΕΣΥΝ.