«Ένας Καζανόβας των προαστείων», ο Μπομπ, λόγω της ομοιότητάς του με τον ηθοποιό Ρόμπερτ Τέιλορ, κάνει να χτυπούν γι’ αυτόν οι καρδιές των νεαρών κοριτσιών του Σανφρεντιάνο. Γι’ αυτόν τον «καρδιοκλέφτη της γειτονιάς» η ερωτοτροπία αποτελεί ένα σπορ, μια τελετουργία και, τελικά, ένα λόγο ύπαρξης. Όλα φαίνονταν να πηγαίνουν καλά, όταν μια από τις ερωμένες του, η πονηρή Τόσκα, ανακαλύπτει το παιχνίδι του Μπομπ και σκαρώνει μαζί με τις άλλες ωραίες μια σκευωρία.

Τα κορίτσια του Σανφρεντιάνο γράφτηκαν στη διάρκεια του 1948. Το βιβλίο κατά κάποιον τρόπο ζευγαρώνει με τη Γειτονιά. Και τα δύο έργα είναι χρονικές αναπαραστάσεις της ζωής μιας λαϊκής συνοικίας της Φλωρεντίας και έχουν για πρωταγωνιστές νέους. Ο Β. Πρατολίνι σε αυτό το μυθιστόρημα χρησιμοποιεί «ανάλαφρα μοτίβα». Χιούμορ, ρυθμός γρήγορος και παιχνιδιάρικος στην κίνηση, θεατρικό κόψιμο των διαλόγων, λεπτή ειρωνεία που έρπει ακόμη και στα πιο σοβαρά μέρη του έργου.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΤΟΥ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ

Ο Βάσκο Πρατολίνι γεννήθηκε στη Φλωρεντία στις 19 Οκτώβρη 1913, από μια λαϊκή οικογένεια, σ’ εκείνα τα μέρη (Βία ντελ Κόρνο, Βία ντέι Μαγκατζίνι, γειτονιά της Σάντα Κρότσε) που θα διαμορφώσουν το φόντο πολλών έργων του. Έκανε διάφορα επαγγέλματα, αλλά στο μεταξύ άρχισε να εκδηλώνεται η λογοτεχνική του κλίση. Οι θυσίες, οι στερήσεις και οι ταλαιπωρίες τον οδήγησαν στην αρρώστια, τόσο που χρειάστηκε να νοσηλευτεί στο σανατόριο του Άρκο ντι Τρέντο και μετά του Σόνταλο κοντά στο Σόντριο. Με την άνοδο του Μουσολίνι στην Ιταλία συμμετείχε στην Αντίσταση με το όνομα Ροντόλφο Καζάτι, έχοντας πλέον μετοικίσει στη Ρώμη, όπου και αναπτύσσει δραστηριότητα.

Ο Πρατολίνι βραβεύτηκε για το σύνολο του λογοτεχνικού του έργου από την Ακαδημία ντέι Λιντσέι το 1947, η οποία του απένειμε το βραβείο «Φοντατσιόνε Αντόνιο Φελτρινέλι».

Τα έργα του Χρονικό των φτωχών εραστών, Τα κορίτσια του Σανφρεντιάνο, Οικογενειακό χρονικό και Η σταθερότητα του λογικού ανέβηκαν στον κινηματογράφο.