Original price was: 12.00€.9.00€Η τρέχουσα τιμή είναι: 9.00€. με ΦΠΑ
«(…) Έχω επίγνωση ότι δε διαθέτω συγγραφικές ικανότητες και ίσως δε θα μπορέσω να αποδώσω τον ηρωικό αγώνα των μαχητών της Εθνικής Αντίστασης, του ΔΣΕ και των πολιτικών προσφύγων.
Βλέπω όμως ότι, όσο τα χρόνια περνούν, όσο απομακρυνόμαστε από τα γεγονότα της ταραγμένης εκείνης εποχής, υπάρχει ο κίνδυνος πολλά από αυτά να ξεχαστούν ή να διαστρεβλωθούν, ιδιαίτερα από ανθρώπους άσχετους ή από άλλους όψιμους καλοθελητές που προσπαθούν να επανεκτιμήσουν και να τα παρουσιάσουν «προσαρμοσμένα» στο νέο τους «πιστεύω».
Θεώρησα λοιπόν χρέος μου να κάνω αυτή την προσπάθεια για να καταγράψω τα γεγονότα, όπως διαδραματίζονταν τότε, να δώσω το μαχητή και τη μαχήτρια του ΔΣΕ, όπως σκέφτονταν εκείνη την περίοδο.(…)
Προσπάθησα να δώσω τη γυναίκα: αγωνίστρια, μαχήτρια, εργαζόμενη και μάνα! (…)
Μόνο που, γράφοντας, φοβούμαι μήπως ξέχασα κανένα πολύ σπουδαίο γεγονός ή κάποιο αγαπητό μου πρόσωπο που θυσίασε τη ζωή του σ’ αυτή την πολυτάραχη εποχή. Στηρίχτηκα στης «μνήμης τα τεφτέρια».»
(Από τον Πρόλογο της Όλγας Μάστορα-Ψαρογιάννη)
Το βιβλίο αυτό αποτελεί σημαντικό φόρο τιμής στους αγώνες του λαού από την Απελευθέρωση, την κρίσιμη ταξική δεκαετία του 1940-1950, την τρίχρονη εποποιία του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας, αλλά και των θυσιών του ΕΑΜ, του ΕΛΑΣ και της ΕΠΟΝ, με αιχμή το ΚΚΕ. Μέσα από αναμνήσεις, πρωτογενείς μαρτυρίες, που συγκεντρώνει η Όλγα Μάστορα-Ψαρογιάννη στην παρούσα έκδοση, κατατίθενται η πείρα από την βιοπάλη στο αντάρτικο, η ζωή στην αναγκαστική υπερορία και ο δρόμος στην πολιτική προσφυγιά, στιγμές από την πολιτική δουλειά της παρανομίας, η διάλυση των παράνομων οργανώσεων του Κόμματος και ο καινούργιος δρόμος προς τις Λαϊκές Δημοκρατίες και ο νόστος του Επαναπατρισμού. Ο Δρόμος του Χρέους της Όλγας Μάτορα-Ψαρογιάννη δε φανερώνει ένα μοναχικό δρόμο που βάδισε η ίδια αλλά ένα συλλογικό βίωμα, μια υπόμνηση, μια ιστορική μαρτυρία διαπαιδαγωγητική για την ανοιχτή υπόθεση του μέλλοντος.
ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΤΗΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΩΣ
Η Όλγα Μάστορα-Ψαρογιάννη γεννήθηκε το 1926 στη Φυτεία Βεροίας. Το 1938 μπήκε στα εργοστάσια Λαναρά-Κύρτση της Νάουσας, όπου συνδέεται με το εργατικό κίνημα.
Μετά την εισβολή των Γερμανών, το καλοκαίρι του 1941, διώχτηκε από το εργοστάσιο και γύρισε στο χωριό της.
Το 1942 οργανώθηκε στο ΕΑΜ Νέων και το 1943 πέρασε στην ΕΠΟΝ. Το 1943 έγινε μέλος του ΚΚΕ.
Το 1945, όσο δούλευε στο εργοστάσιο «Βέρμιον» της Βέροιας, ήταν μέλος της διοίκησης του εργατικού σωματείου.
Στις αρχές του 1947, διώχτηκε από το εργοστάσιο. Την ίδια περίοδο καταδιώκεται και το Σεπτέμβρη του 1947 κατατάσσεται στις γραμμές του ΔΣΕ, όπου αναδείχτηκε υπολοχαγός πεζικού.
Το 1949, τραυματίστηκε και πέρασε στις Λαϊκές Δημοκρατίες, προσφέροντας τις υπηρεσίες της στα Ελληνόπουλα που φιλοξενούνταν τότε στη Λαϊκή Δημοκρατία Ουγγαρίας.
Την περίοδο 1953-1958 ανέλαβε σημαντικές κομματικές αποστολές. Με τη διάλυση των παράνομων κομματικών οργανώσεων στην Ελλάδα, επέστρεψε στο εξωτερικό, όπου συνέχισε τις σπουδές της.
Ένα διάστημα (1962-1966) υπήρξε διευθύντρια του κολεγίου κοριτσιών «Μίρκα» και από το 1967 μέχρι το 1982 εργάστηκε στο Σύλλογο Ελλήνων πολιτικών προσφύγων στη Λαϊκή Δημοκρατία της Ουγγαρίας.
Επαναπατρίστηκε τον Αύγουστο του 1984.