Η συγγραφέας δεν αφήνει πολλά περιθώρια ούτε για πολύ αυθαίρετη ούτε για πολύ «ελευθεριάζουσα» μυθοπλασία. Έτσι, το ιστορικό μέρος, ο Πελοποννησιακός Πόλεμος, είναι το κύριο θέμα, όχι απλά ο ιστορικός καμβάς. Δημιουργική σύνθεση της έξαρσης αλλά και της ευτέλειας, του εγωκεντρισμού και της ταξικής αλαζονείας –είτε στο όνομα της ολιγαρχίας είτε στο όνομα της δημοκρατίας– καθώς και του κλίματος αγριότητας και του λυρικού και του τραγικού, χαρακτηριστικών όχι γενικά και απλοϊκά του πολέμου, αλλά του ιμπεριαλιστικού κατεξοχήν πολέμου, που με το άλλοθι και την προσποίηση ενός αντιφατικού πατριωτισμού ανοίγουν την άβυσσο του επερχόμενου ολέθρου στον ελλαδικό χώρο, λίγο μετά τα κλέη και τη λάμψη των λίγων δεκαετιών που έχουν προηγηθεί.