Στη δεκαετία του ’40 η νεολαία δεν ωρίμαζε μόνο μέσα από τις παρέες, τα παιχνίδια ή το σχολείο –για όσους είχαν τη δυνατότητα να παρακολουθήσουν. Οι ξέγνοιαστες ώρες συνυπήρχαν με το φτερούγισμα του θανάτου πάνω από τα κεφάλια τους. Ταυτόχρονα δυνάμωνε το αντιστασιακό κίνημα, με το ΚΚΕ ψυχή, οργανωτή και καθοδηγητή του αγώνα. Βροντούσε ο Όλυμπος και ο Κίσσαβος από το αντάρτικο τουφέκι των μαχητών του ΕΛΑΣ, δυνάμωνε η δράση του ΕΑΜ και οι νέοι, οργανωμένοι σε ομάδες της ΕΠΟΝ, γράφοντας συνθήματα και μοιράζοντας προκηρύξεις, συνέβαλλαν με το δικό τους τρόπο στον αγώνα του λαού μας.
Ωστόσο, η αστική τάξη αντιμετώπισε με ταξικό μίσος τους αντίπαλούς της λαϊκούς αγωνιστές, το οποίο δε σταμάτησε ούτε με το τέλος του Εμφυλίου. Έτσι, στο Β΄ Τόμο του έργου του Πρόσωπα, μνήμες, γεγονότα, ο Τριαντάφυλλος Γεροζήσης περιγράφει με βάση τα δικά του βιώματα τη «συνέχεια» του εμφύλιου πολέμου (στην αναζήτηση μεροκάματου, στις δίκες, στις φυλακές και τις εξορίες).
Το βιβλίο αξίζει να διαβαστεί για να κατανοήσουμε την ανυπότακτη στάση του παιδιού που μεγάλωνε μέσα στη φωτιά του απελευθερωτικού αγώνα, του εθελοντή-μαχητή του ΔΣΕ, του δραστήριου αγωνιστή που συμπορεύτηκε με το ΚΚΕ σε συνθήκες που η αστική τάξη δε δίσταζε να καταφύγει σε κάθε αντιδραστικό μέσο, στη χρήση οποιουδήποτε αντιλαϊκού εργαλείου σε βάρος αυτών που την αντιμετώπισαν παλικαρίσια.

Ο Τ. Γεροζήσης γεννήθηκε το 1934 στη Λάρισα. Νεαρός ΕΠΟΝίτης, κατατάχτηκε στο ΔΣΕ το 1949. Τελείωσε τη Νυχτερινή Εμπορική Λάρισας το 1964. Απέκτησε το πτυχίο του Οικονομικού Τμήματος του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθήνας (ΑΣΟΕΕ), το πτυχίο της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, Δίπλωμα Προκεχωρημένων Σπουδών (DEA) του Πανεπιστημίου ΙΙ της Σορβόνης-Παρισιού, Διδακτορικό Δίπλωμα (Doctorat d’ Etat) του ίδιου Πανεπιστημίου. Διετέλεσε επιστημονικός συνεργάτης της Επιστημονικής Υπηρεσίας της Βουλής. Στην περίοδο 1993-1999 δίδαξε Συνταγματικό Δίκαιο στη Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων.

«Έφυγε» από τη ζωή το 2018, στην Aθήνα.

Έργα του ιδίου:

Εκτός από διάφορα άρθρα σε περιοδικά κι εφημερίδες, δημοσιευμένα έργα του είναι τα εξής:

– Ο Τελευταίος. Μυθιστόρημα από την περίοδο της Κατοχής, 1941-1944, εκδ. Ιωαννίδης, Λάρισα, 1961.

– Τέλος και Αρχή, θεατρικό, εκδ. Ορίζοντες, Αθήνα, 1973.

– Αγκόλα, το κλειδί της Αφρικής, μελέτη-ιστορία, εκδ. Δωδώνη, Αθήνα, 1977.

– Κείμενα Συνταγματικής Ιστορίας, συλλογική εργασία των Α. Παντελή – Στ. Κουτσουμπίνα – Τ. Γεροζήση, 2 τόμοι, εκδ. Σάκκουλας, Αθήνα, 1993.

– Σημειώσεις Συνταγματικού Δικαίου, Τυπογραφείο Σχολής Ευελπίδων, μόνο για τη χρήση των μαθητών της Σχολής, Αθήνα, 1993.

– Το Κυπριακό στη Βουλή, 4 τόμοι, έκδ. Βουλή των Ελλήνων, Αθήνα, 1994.

– Το Σώμα των Ελλήνων Αξιωματικών και η θέση του στη σύγχρονη ελληνική κοινωνία, 1821-1975, 3 τόμοι, διδακτορική διατριβή στο Πανεπιστήμιο ΙΙ της Σορβόνης του Παρισιού, έκδ. στα ελληνικά Δωδώνη, Αθήνα, 1996.

– Δωδεκάνησα: Συνθήκες-Νόμοι-Στατιστικές-Χάρτες, 1947-1997, έκδ. Βουλή των Ελλήνων, Αθήνα, 1998.

– Ανταρτόπουλο στο ΔΣΕ. Το χαμένο ημερολόγιο, πρόλογος Χ. Φλωράκης, εκδ. Σύγχρονη Εποχή, Αθήνα, 2000.

– Επίλεκτο Απόσπασμα 1ης Μεραρχίας του ΔΣΕ Φλωράκη – Μπελογιάννη – Παπαγεωργίου, Αύγουστος-Σεπτέμβρης 1949, εκδ. Σύγχρονη Εποχή, Αθήνα, 2004.

– Ε. Κούνεο ντ’ Ορνανό, Λάζαρος Ος (1769-1797). Ο γιος της επανάστασης, ο στρατηγός της δημοκρατίας, μετάφραση από τα γαλλικά Τρ. Γεροζήσης, εκδ. Σύγχρονη Εποχή, Αθήνα, 2006.

– Έφοδος στον ουρανό. Οι δύο επιχειρήσεις του ΔΣΕ, εκδ. Σύγχρονη Εποχή, Αθήνα, 2008.

– Βίτσι (Αύγουστος-Νοέμβρης 1948), εκδ. Σύγχρονη Εποχή, Αθήνα, 2012.

– Λόγια της κάλπης. Δικαστικός αντιπρόσωπος, εκδ. Δωδώνη, Αθήνα, 2017.

– Πρόσωπα, μνήμες, γεγονότα (τόμ. Α΄), εκδ. Σύγχρονη Εποχή, Αθήνα, 2017.