Η πείρα;… Πραγματικά είναι ένας θησαυρός. Μα είναι πολύ λίγο πράγμα για έναν καλό ειδικό, κυρίως στην εποχή μας. Χρειάζονται τεράστιες θεωρητικές γνώσεις. Επισκέφτηκα τελευταία ένα αυτόματο εργοστάσιο στη Μόσχα. Φανταστείτε μια επιχείρηση που είχε μονάχα δυο-τρεις εργάτες. Παράγει έμβολα για μοτέρ αυτοκινήτων. Όλες οι επεξεργασίες, από το χύσιμο έως το αμπαλάρισμα των τελειωμένων κομματιών, γίνονται από μηχανές. Ποια έπρεπε, λοιπόν, να είναι η πείρα εκείνων που δημιούργησαν αυτήν την επιχείρηση; Είχε ξαναδεί κανείς ποτέ τέτοιο πράγμα; Όχι, δεν είναι η πείρα. Το δημιουργικό πνεύμα, βασισμένο στις θεωρητικές γνώσεις, δημιούργησε το πρώτο στον κόσμο αυτόματο εργοστάσιο. Γιατί, επιτέλους, χρειαζόταν πρώτα να το δει κανείς με τη φαντασία· και αυτό δεν ήταν δυνατό, παρά μέσα από χιλιάδες και χιλιάδες αριθμούς και πολύπλοκους υπολογισμούς· μέσα από τη θεωρία. Μάλιστα, από τη θεωρία!

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΤΟΥ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ
O B. Κοτσέτοφ (1912, Νόβγκοροντ – 1973, Μόσχα) ήταν Σοβιετικός συγγραφέας. Εντάχθηκε στο ΚΚΣΕ το 1944. Πρωτοεμφανίζεται στα γράμματα το 1934. Οι νουβέλες του Στα ερείπια του Νέφσκι (1946) και Τα περίχωρα (1947) είναι αφιερωμένες στα γεγονότα του Μεγάλου Πατριωτικού Πολέμου.  Στη μεταπολεμική ζωή του χωριού είναι αφιερωμένα η νουβέλα Ποιον φωτίζει ο ήλιος (1949), το μυθιστόρημα Κάτω από τον ουρανό της πατρίδας (1950) κ.ά. Το μυθιστόρημά του Οι Ζουρμπίν (1952) έγινε κινηματογραφική ταινία το 1954 με τον τίτλο Η μεγάλη οικογένεια και είναι ένα από τα σπουδαιότερα έργα της σοβιετικής λογοτεχνίας για την εργατική τάξη. Ο συγγραφέας βραβεύτηκε με δύο παράσημα «Λένιν», με παράσημα της Οκτωβριανής Επανάστασης, του Κόκκινου Αστέρα και μετάλλια.