«…μέσα από παρέλευση πολλών ετών

οι περιπλανώμενοι πλάνοι

σ’ ασήκωτες σκληρές πέτρες σκάλισαν με τα νύχια τους

τους νόμους του φόβου και της σκοτεινής λευτεριάς…»

«οι επιτήδειοι φτηνά πούλησαν στα παζάρια του κόσμου

την ηλίθια χάρη της εύκολης σωτηρίας

Κομμάτια συννεφιασμένου ουρανού…»

«ενώπιον των κατεργαραίων πιστών και των αποστραγγισμένων σκλάβων

τι να σου κάνει το ραγισμένο ποίημα.»

«κάπου παραμονεύει ο καιρός με το τσεκούρι στο χέρι…»

(Π. Τζίβας, από την ποιητική συλλογή Οι επιδέξιοι κιβδηλοποιοί κι ο κουτσός χαμάλης)