Μετάφραση: ΒΑΣΙΛΕΙΑ ΠΑΠΑΡΗΓΑ

Σε όλα τα μήκη και πλάτη της γης είναι αμέτρητοι οι κομμουνιστές που έδωσαν στον αγώνα ό,τι πολυτιμότερο είχαν. H μπροσούρα του Σολομών Ι. Τσερνομόρντικ, αναφέρεται σε ορισμένα μόνο περιστατικά από τα πολλές χιλιάδες της πάλης των μπολσεβίκων κατά την πρώτη δεκαετία του 20ού αιώνα καθώς και στην προγενέστερη δράση άλλων επαναστατών εργατών. Ο συγγραφέας καταγράφει ανάλογη πείρα αντιμετώπισης μηχανισμών του αστικού κράτους (μυστικές υπηρεσίες, αστυνομία, εισαγγελείς, δικαστές) και αναδεικνύει ως αρχή της ταξικής πάλης την ανυποχώρητη στάση απέναντι στον ταξικό αντίπαλο, σε όλες τις συνθήκες.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ

Ο Σολομών Ισάγιεβιτς Τσερνομόρντικ (1880-1943), ιδρυτικό μέλος του Κόμματος των Μπολσεβίκων, δραστηριοποιήθηκε στο επαναστατικό κίνημα από το 1902. Γιος υπαλλήλου, γεννήθηκε στο Σμολένσκ, σπούδασε φυσικές επιστήμες και κατόπιν ιατρική στο Πανεπιστήμιο της Μόσχας. Διέκοψε επανειλημμένως τις σπουδές του εξαιτίας της φυλάκισης και της δίωξής του από τις τσαρικές αρχές. Έλαβε μέρος στην Επανάσταση του 1905. Κατά τη διάρκεια του Α΄ Παγκόσμιου Πολέμου, ήταν στρατιωτικός γιατρός στο Περσικό Μέτωπο. Μετά την Επανάσταση του 1917, δούλεψε για το Λαϊκό Επιτροπάτο Υγιεινής και Εργασίας· υπηρέτησε ως ιατρικό προσωπικό στον Κόκκινο Στρατό κατά τη διάρκεια του Εμφύλιου Πολέμου, με αποτέλεσμα να προσβληθεί από τύφο στο Νότιο Μέτωπο το 1919. Κατά την περίοδο 1922-1924, ήταν διευθυντής στο Μουσείο της Επανάστασης στη Μόσχα, και αργότερα δούλεψε για την Οργάνωση του Ερυθρού Σταυρού και της Ερυθράς Ημισελήνου της ΕΣΣΔ. Από το 1938 έως το θάνατό του, το 1943, ήταν ανώτερος συνεργάτης του Ινστιτούτου Ιστορίας της Ακαδημίας Επιστημών.