«Αυτός που θ’ ασχοληθεί με τη ζωή και το έργο του Δ. Γρ. Καμπούρογλου δε νομίζουμε πως θα μείνει ποτέ απόλυτα ικανοποιημένος ότι εξάντλησε το υλικό του. Αφού ο “ευλογημένος” … έζησε ενενήντα γεμάτα χρόνια κι έγραψε πάνω από πενήντα πέντε βιβλία. Ξέχωρα οι δημοσιεύσεις του, μελέτες, άρθρα, αρχειακό υλικό, αφηγήματα, διηγήματα, θεατρικά, κρίσεις, κριτικές διορθώσεις, σκέψεις, θρύψαλα, αναμνήσεις, απομνημονεύματα διασπαρμένα σε περιοδικά, εφημερίδες, πρακτικά, δελτία, ημερολόγια της Αθήνας και των επαρχιών. Είχε εκδώσει και δυο φορές περιοδικά. Το πρώτο – η Εβδομάς (1884-1886)– ήταν σχεδόν γεμάτο από την πένα του, και το δεύτερo –το Δίπυλον (1910-1912), επτά τεύχη– γραμμένο από την αρχή ως το τέλος από τον ίδιο.

Φλεγόταν ολόκληρος από ένα φουντωμένο και μόνιμο πάθος. Εβδομήντα δύο συγγραφικά χρόνια κατεχόταν από την επιθυμία να αναστηλώσει την παραμελημένη και πολυλατρεμένη του Αθήνα, μέσα από τα σκοτάδια των μεσαιωνικών εποχών, να την αποκαταστήσει στο χαμηλό σπιτάκι της, όπου σεβαστικά είχε προφυλάξει τα προγονικά σημάδια του τρισένδοξου παρελθόντος της.» (Από τον πρόλογο)

Το βιβλίο της Ευγενίας Ζωγράφου είναι μια επιχείρηση γενικής σκιαγράφησης του σημαντικού αυτού Αθηναιογράφου, της εποχής και των καταβολών του, ο οποίος, αν και δε συνέγραψε ένα αυστηρά επιστημονικό έργο, έσκυψε βαθιά μέσα στην Αθήνα, συνομιλώντας με την έρευνα, την επιστήμη, τη μουσική, τη λαογραφία, τη γλωσσολογία και την αρχαιολογία.