«Οι ιστοριούλες αυτές προέρχονται κυρίως από προσωπικά βιώματα. Δεν έχουν καμία απαίτηση λογοτεχνικής καταξίωσης. Είναι απλές, κουβεντιαστές. Και οι ερωτοαποκρίσεις που έχουν μπει είναι ακριβώς για να γίνουν πιο ευκολοδιάβαστες. Γράφτηκαν για να αποδείξουν, όσο είναι δυνατόν να επιτευχθεί αυτό, ότι οι αγωνιστές, οι κομμουνιστές και στις πιο άγριες, δύσκολες, επικίνδυνες συνθήκες, μα και στις λιγότερο σκληρές, στις καθημερινές, τις νόμιμες, αντιμετωπίζουν την κατάσταση με αφάνταστη νηφαλιότητα, με αστείρευτο κέφι, με το καλαμπούρι και το αστείο στα χείλη. Έτσι αποκτούν μεγαλύτερη αντοχή, μεγαλύτερη δύναμη για να ξεπεράσουν τις αναποδιές, τους κινδύνους ακόμα και τον θάνατο.»

(Από τον πρόλογο του Συγγραφέα)