Η λέξη «οικολογία» έχει εισχωρήσει στην καθημερινή γλώσσα από τις αρχές της δεκαετίας του ’70. Ωστόσο η οικολογία αποτελεί έναν κλάδο της βιολογίας από το 19ο αιώνα. Βασικές πηγές της είναι: Η «γεωγραφία των φυτών» του Χούμπολτ, η «φυσική οικονομία» του Λινναίου, η οργανικιστική ιδεολογία του Σπένσερ, η παλαιοβοτανική, η φυσιολογία των φυτών, η φυσιογραφία κλπ. Στη συνέχεια, στη διάρκεια του 20ού αιώνα, η οικολογική σκέψη αναβίωσε με τη θεωρία των οικοσυστημάτων, που επανατοποθέτησε τη σκέψη του Λινναίου σε εγκόσμια βάση, καθώς και με τη θειοποίηση της φύσης από τους θεωρητικούς του οικολογικού κινήματος. Τελικά υπάρχει το ερώτημα: Μπορούν να αλλάξουν οι σχέσεις των ανθρώπων με τη φύση χωρίς να αλλάξουν οι σχέσεις μεταξύ των ανθρώπων; Και υπάρχει απάντηση.

(Από το οπισθόφυλλο της έκδοσης)