H ουσία της αντιπαράθεσης βρίσκεται στο είδος του σχολείου. Tο ερώτημα είναι τι σχολείο, δηλαδή τι ανθρώπους μπορεί και πρέπει να διαμορφώνει η κοινωνία στην εποχή μας. Θα συνεχίσει το σχολείο να λειτουργεί σαν μηχανισμός της ταξικής επιλογής και χειραγώγησης, που θα διαπλάθει μισομορφωμένα κι ακόμη πιο αβέβαια και φοβισμένα ανθρωπάκια, για να προσαρμόζονται παθητικά στις νέες ανάγκες κερδοφορίας αλλά και εξουσίας των πολυεθνικών μονοπωλιων, σύμφωνα με τη «δια βίου κατάρτιση», το ιδανικό της καπιταλιστικής Eυρωπαϊκής Ένωσης; Ή θα γίνει επιτέλους όργανο διαπαιδαγώγησης σταθερής κι ολόπλευρα αναπτυγμένης προσωπικότητας, δημιουργικών ανθρώπων που θα γνωρίζουν πώς να επιδρούν στο κοινωνικό τους περιβάλλον;

Σε μια τέτοια προσπάθεια πιστεύουμε ότι συμβάλλει και το βιβλίο αυτό. Kαρπός πολύχρονης πείρας και μελέτης των εκπαιδευτικών προβλημάτων, από κάποιον, που άσκησε με συνέπεια το κοινωνικό λειτούργημα του εκπαιδευτικού, μέσα στις αίθουσες διδασκαλίας, στην συνδικαλιστική και πολιτική δράση και την επιστημονική παιδαγωγική έρευνα.