” Αυτό το βιβλιαράκι γράφτηκε αμέσως μετά το θάνατο του Λένιν, χωρίς καμιά προπαρασκευαστική εργασία, από την αυθόρμητη ανάγκη να διατυπωθεί θεωρητικά, ό,τι μου φιανόταν τότε οτι είναι η ουσία, οτι αποτελεί το κέντρο της πνευματικής προσωπικότητας του Λένιν. Γι’ αυτό και ο τίτλος Η σκέψη του Λένιν, δείχνει οτι δεν είχα σκοπό να αναπαράγω το αντικειμενικό, το θεωρητικό σύστημα του Λένιν, αλλά να δείξω τις κινητήριες δυνάμεις, αντικειμενικές και υποκειμενικές, που επέτρεψαν αυτή τη συστηματοποίηση, την ενσάρκωσή τους στο πρόσπωο κα τη δράση του Λένιν. Σε καμιά περίπτωση, πάλι, δεν σκέφτηκα να επιχειρήσω μόνο να αναλύσω σε έκταση και με πλη΄ροτητα αυτή τη δυναμική ενότητα στη ζωή και το έργο του” (Από τον Επίλογο της έκδοσης, Γκέοργκ Λούκατς, Βουδαπέστη, Γενάρης 1967). Το έργο του Γκέοργκ Λούκατς επιχειρεί να προσδιορίσει τη σκέψη του Λένιν γύρω από τον επίκαιρο χαρακτήρα της σοσιαλιστικής επανάστασης, το προλεταριάτο σαν ηγετική τάξη, φορέα των νέων κοινωνικών σχέσεων και ως εκ τούτου και της προόδου, τη σημασία της πρωτοπορίας, του κόμματος της εργατικής τάξης που διαμορφώνει και τους όρους πολιτικής καθοδήγησης στην κατεύθυνση της κοινωνικής απελευθέρωσης μέσω της δικτατορίας του προλεταριάτου. Στα κείμενα του Λούκατς πραγματοποιείται το εγχείρημα παρουσίασης του ιμπεριαλισμού όπως τον συνέλαβε ο Λένιν καθώς και του ρόλου του κράτους ως μηχανισμό καταπίεσης τάξης προς τάξη.