Το βιβλίο της Μαρίας Παπαδοπούλου – Ζιώγα, αναφέρεται στο Νομό της Κοζάνης, στηρίζεται στις αναμνήσεις της, σε συνδυασμό με γραπτές ιστορικές πηγές, ενώ περιέχει και υλικό μαρτυριών και συνεντεύξεων που συνέλεξε στη δεκαετία του 1980 από κατοίκους της περιοχής. Σε συνδυασμό με τις γενικότερες εξελίξεις αναδεικνύεται ο καθοριστικός ρόλος του ΚΚΕ στη συγκρότηση και τη διεξαγωγή του αγώνα του ΕΑΜ – ΕΛΑΣ στην περιοχή, επίσης τα γεγονότα τονίζουν ότι η ταξική πάλη και σύγκρουση δε σταμάτησε ούτε στιγμή. Στο βιβλίο υπάρχει αναφορά στη δεκαετία του 1930 που δίνει μια σύντομη και περιεκτική σκιαγραφία της δράσης του ΚΚΕ στην περιοχή, τους αγωνιστικούς δεσμούς του με το λαό της περιοχής και ιδιαίτερα με το προσφυγικό στοιχείο.

Μέσα από τις σελίδες του βιβλίου αναδεικνύεται η συνέχεια του αστικού κράτους του οποίου βασικοί μηχανισμοί συνέχισαν να λειτουργούν αυτοτελώς σε συνεργασία με τα γερμανικά και ιταλικά στρατεύματα.

Η συγγραφέας θέλοντας να αποτυπώσει τη δράση των αγωνιστών της ΕΑΜικής Αντίστασης στην περιοχή απευθύνθηκε στους αγωνιστές αυτούς και σε δεκάδες άλλους στα χωριά, ανεξάρτητα από τη σημερινή τους πολιτική τοποθέτηση, για «να μη θαφτεί η αλήθεια, η νέα ιστορία του λαού, που την έγραψε με αίμα, πόνο και δάκρυα στα ερείπια των Σερβίων, για να μη γραφτεί από ανθρώπους που ήταν απόντες και ίσως εσκεμμένα θελήσουν να παραχαράξουν την ιστορική αλήθεια αυτοπροβάλλοντας παράλληλα τον εαυτό τους».