«Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΤΗΣ ΕΡΗΜΟΥ» της Σοφίας Μπάρκα είναι η πρώτη εκδοτική ποιητική της παρουσία και αποτελείται από ποιήματα που γράφτηκαν κατά την περίοδο 2020 – 2022. Αφορμή για την εντονότερη στρέψη της ποιήτριας στην γραφή, ήταν η πανδημία. Αποτέλεσε σημείο κομβικό, το οποίο είχε ως αποτέλεσμα για πολλούς όπως και για την ίδια, να βγούμε από την λειτουργικότητα της ρουτίνας και τους ρυθμούς της ζωής που ο καθένας έχει επιλέξει και να αναγκαστούμε να μείνουμε με τον εαυτό μας. Η συγκυρία αυτή αποτέλεσε ευκαιρία για την ποιήτρια να εμβαθύνει σε υπαρξιακά ερωτήματα και συνετέλεσε στην συνειδητοποίηση του ότι βιώνοντας την έρημο του νου μας, αποκαλύπτονται αλήθειες που βρίσκονται βαθιά κρυμμένες μέσα μας. Η επαφή με τον εαυτό σου μετά από χρόνια ή ίσως και για πρώτη φορά, μη ξέροντας πως να τον διαχειριστείς έξω από οποιαδήποτε συνθήκη που τον θέτει σε μια συνεχόμενη κίνηση με αυτόματους μηχανισμούς και επαναλαμβανόμενες συνήθειες, είναι αρχικά κάτι τρομακτικό, στην πορεία όμως αντιλαμβάνεσαι πως είναι «ένα βήμα πίσω» – μία αναγκαία παύση από όλα όσα σε κρατούν μακριά από την βαθύτερη δική σου αλήθεια. Αυτή η απόσταση και ξαφνική ηρεμία ξεθάβει σιγά σιγά έναν κόσμο που αναγκάζεσαι καθημερινά να χάνεις, με αποτέλεσμα να καταφέρνεις ίσως και για πρώτη φορά να δεις καθαρά ποιος είσαι, ποιος τελικά είναι ο δικός σου κόσμος και πόσο μακριά ή κοντά είσαι από την φύση της δικής σου ύπαρξης. 

Στις σελίδες του βιβλίου ρέει λόγος μελωδικά ποιητικός, με γλαφυρότητα σε στίχους άλλοτε ψυχοσυναισθηματικά φορτισμένους και άλλοτε δοσμένους στον ρεαλισμό. Η ποιήτρια καταλήγει σε μικρές και μεγάλες αλήθειες, είτε με άτιτλα τετράστιχα είτε με τιτλοφορούμενα πολύστροφα ποιήματα που αποτυπώνουν σκέψεις, επιθυμίες, ερωτήματα και προβληματισμούς. Μικρές και μεγάλες αλήθειες που ίσως κάποτε να αποδειχθούν ψέματα, ίσως όμως και να μας έσωσαν όταν αποκαλύφθηκαν, πάρα την σκληρότητα τους. Η αλήθεια της ερήμου σαν υψωμένη γροθιά σε ενθαρρύνει να φανταστείς έναν καλύτερο κόσμο και να τον διεκδικήσεις. Μια ποιητική όαση σαν επαναστατημένη φύση που άνθισε στη μέση της ερήμου, έτσι οι σελίδες του βιβλίου άνθισαν τροφοδοτούμενες από τις αλήθειες στην έρημο του νου. «Στην έρημό του ο νους ακούει καλύτερα, εκεί σαλεύει, εκεί ημερεύει.»