Ένας φόρος τιμής για εκείνους που πάλεψαν για τη μεγάλη μέρα της Ανάστασης, προσμένοντας να φανεί της Λευτεριάς το πρώτο χελιδόνι, ώστε να βγουν οι άνθρωποι στις αυλές ν’ απαντήσουν τον ήλιο. Να βγουν οι άνθρωποι στης δουλειάς το μέγα πανηγύρι, η εργατιά στις φάμπρικες, στον κάμπο οι ζευγολάτες να δρέψουν το χρυσό καρπό, τ’ αμπέλια να τρυγήσουν. Και μετά όλοι να στρωθούν στους ίσκιους, στα πλατάνια, να πιουν νερό να δροσιστούν, λίγο να ξαποστάσουν, να φάνε το γλυκό ψωμί και της ελιάς το λάδι, να πιουν οι άντρες το κρασί και τα παιδιά το γάλα και κατόπιν να βγουν στους δρόμους τους πλατιούς μεγάλο ακράτητο ποτάμι της Ειρήνης κρατώντας τις σημαίες.

Αφιέρωμα σ’ όλους τους σταυραετούς που πέσανε στη μάχη στο Γράμμο, στον Ταΰγετο, στην Γκιώνα, στα Τζουμέρκα, στο Βίτσι, στο Καϊμακτσαλάν, στο Χάρο της Κοτύλης, στη Νιάλα, στη Μακρόνησο, στα Γιούρα, στο Μεζούρλο, στην Τρίπολη, στην Εύβοια, στης Φλώρινας το λάκκο, στης Κρήτης τα ψηλά βουνά, στου Ολύμπου τα λημέρια.

Από τους νεαρότερους ΕΠΟΝίτες, ανήκει στη νεότερη γενιά της Αντίστασης 1941-1944. Πριν προλάβει να τελειώσει το Γυμνάσιο, υποχρεώθηκε να ξαναπάρει το «δρόμο του βουνού» και κατατάχτηκε στο Δημοκρατικό Στρατό. Πιάστηκε αιχμάλωτος στο πέρασμα της Νιάλας, τον Απρίλη του 1947. Καταδικάστηκε σε ισόβια δεσμά και έμεινε στη φυλακή και στα ξερονήσια συνολικά δώδεκα χρόνια. Είναι μέλος της Εταιρίας Ελλήνων Λογοτεχνών και πρόεδρος της ΠΕΑΕΑ.