ΘΕΑΤΡΙΚΟ ΕΡΓΟ

Η Χαρούλα ένα δεκαπεντάχρονο εγκλωβισμένο κορίτσι μαζί με την αδερφή της παίρνει τον δρόμο για την νότια πλευρά της Κύπρου με σκοπό την επιμόρφωση της αλλά και την ευκαιρία για μια καλύτερη ζωή. Σκηνές και εικόνες που μέχρι τον Απρίλιο του 2003 ήταν η καθημερινότητα των Κυπρίων διαδραματίζονται ελεύθερα χωρίς φιλτραρισμένες παρωπίδες εθνικής περηφάνιας, λες και είναι βαλμένες από τον συγγραφέα σε περίοπτη θέση με σκοπό την υπενθύμιση του Κυπριακού δράματος, της μόνιμης κατάστασης κατάπαυσης του πυρός, εξαιτίας των ατέρμονων συζητήσεων για επίλυση του Κυπριακού προβλήματος.

Η Χαρούλα όμως πέρα από ένα έργο που εκτυλίσσεται με φόντο την διαιρεμένη πατρίδα και με αφορμή την κοινωνική ομάδα των εγκλωβισμένων της Κύπρου, αποτελεί συνάμα και ένα έργο με έντονους και σχεδόν ωμούς συμβολισμούς που διατρέχουν με ειλικρίνεια την σκληρή και άδικη κοινωνία στην οποία ζούμε. Μέσα από το δράμα της Χαρούλας εμφανίζονται οι τάσεις της σήψης, της διαφθοράς, των οικονομικών και φυλετικών ανισοτήτων, της βίας και άλλων κοινωνικών προβλημάτων που οδήγησαν και οδηγούν το Κυπριακό κράτος και κατ’ επέκταση την Κυπριακή κοινωνία σε επικίνδυνα μονοπάτια.