Η έκδοση Αστική Δημοκρατία. Εγχειρίδιο επαναστατικής χρήσης είναι ένα πολυεπίπεδα ανατρεπτικό πόνημα που στοχεύει ν’ ανατρέψει την κυρίαρχη περί δημοκρατίας αντίληψη που δόλια καλλιεργούν οι ιδεολόγοι της κυρίαρχης τάξης, με βάση την οποία η δημοκρατία γενικώς και αορίστως αποτελεί τη βέλτιστη και ιστορικά κορυφαία μορφή έκφρασης της λαϊκής κυριαρχίας.
Στην πραγματικότητα η αστική δημοκρατία δεν είναι παρά μια μορφή της κατ’ ουσίαν δικτατορίας της αστικής τάξης, που είναι το αστικό κράτος, και μάλιστα αυτή η μορφή είναι η καλύτερη για την εξυπηρέτηση των συμφερόντων της αστικής τάξης, μια και μέσω αυτής έχει τη δυνατότητα να γίνεται συναινετικά αποδεκτή από τα λαϊκά στρώματα και να μην επιβάλλεται κυρίως μέσω της βίας.
Από την άλλη, σημειώνονται οι δυνατότητες και οι προϋποθέσεις για την εργατική τάξη ώστε ν’ ανατρέψει τη δικτατορία του κεφαλαίου και να οδηγήσει έτσι την κοινωνία στο μισοκράτος ή κομμούνα που είναι η δικτατορία της εργατικής τάξης, μορφή της οποίας είναι η ανώτερη από την αστική, σοσιαλιστική δημοκρατία ή δημοκρατία των πολλών ενάντια στους λίγους.
Αυτή με τη σειρά της είναι μια αναγκαία μεσολάβηση και όχι αυτοσκοπός, για να οδηγηθούμε στην εξαφάνιση των τάξεων και τη συνεπαγόμενη απονέκρωση του κράτους και της ίδιας της δημοκρατίας, ως αντίφασης εν τοις όροις, μια και δεν μπορεί να υπάρξει μη κατασταλτικό, ελεύθερο κράτος του δήμου ή λαού.
Πιο συγκεκριμένα, η έκδοση περιλαμβάνει τα εξής κεφάλαια:
– Η αστική δημοκρατία ως μορφή του κράτους της δικτατορίας της αστικής τάξης
– Το δίπολο βίας, δόλου συστατικό κάθε αστικού κράτους
– Η συναινετικά αποδεκτή αστική δημοκρατία, η πλέον αποτελεσματική μορφή για την υπεράσπιση της εξουσίας του κεφαλαίου
– Τα κοινωνικά όρια και ο ταξικός χαρακτήρας της πολιτικής χειραφέτησης που σηματοδοτεί η αστική δημοκρατία
– Η νομοτελειακή τάση αντιδραστικοποίησης της αστικής δημοκρατίας και η όξυνσή της σε περίοδο κρίσης
– Η αστική δημοκρατία ως μέσο για το τσάκισμα του αστικού κράτους και το πέρασμα στην ανώτερη σοσιαλιστική δημοκρατία
– Η παράλληλη με την απονέκρωση του κράτους προοπτική της απονέκρωσης της δημοκρατίας
– Η σαθρότητα των επιχειρημάτων της ανυπαρξίας της απονέκρωσης της δημοκρατίας και της αποτυχίας της προσπάθειας επίτευξής της σαν απόδειξη του μη εφικτού της.
***
O Γιώργος Ρούσης γεννήθηκε στην Κέρκυρα το 1948. Έχει σπουδάσει Πολιτικές Επιστήμες και Ναυτικό και Αεροπορικό Δίκαιο στο Ελεύθερο Πανεπιστήμιο Βρυξελλών (ULB), του οποίου είναι και διδάκτορας Πολιτικών Επιστημών, και στο Διεθνές Ινστιτούτο Δημόσιας Διοίκησης του Παρισιού (IIAP). Την περίοδο της Χούντας, οπότε και όντας μέλος του ΚΚΕ καταδικάστηκε ερήμην από το Στρατοδικείο σε τουλάχιστον (!!!) 2 χρόνια φυλακή, έζησε ως πολιτικός πρόσφυγας στις Βρυξέλλες και για ένα χρόνο στο Αλγέρι. Μετά από την πτώση της Χούντας επέστρεψε στην Ελλάδα και ήταν για χρόνια μέλος του ΔΣ του Κέντρου Μαρξιστικών Ερευνών (ΚΜΕ).
Είναι Ομότιμος Καθηγητής του Πάντειου Πανεπιστημίου, στο διδακτικό προσωπικό του οποίου ανήκει από το 1980. Έχει επίσης διδάξει στο ΕΚΠΑ, στο Πανεπιστήμιο Μακεδονίας και στο Πανεπιστήμιο Μπένα Κνουν του Αλγερίου. Είναι γνωστός διανοητής της κομμουνιστικής Αριστεράς. Οι θεωρητικές του αναζητήσεις περιστρέφονται κυρίως στα ζητήματα του κράτους και της χειραφέτησης του ανθρώπου, τα οποία και αντιμετωπίζει από μαρξιστική σκοπιά. Έχει συγγράψει πολλά άρθρα σε περιοδικά κι εφημερίδες, καθώς και πολλά βιβλία.
Από τη Σύγχρονη Εποχή έχουν εκδοθεί μεταξύ άλλων τα βιβλία του:
– Ο Λένιν για τη γραφειοκρατία, 1985.
– Ασιατικός τρόπος παραγωγής και σοσιαλισμός, 1989.
Τα πιο πρόσφατα βιβλία του είναι:
– Ο ελεύθερος χρόνος, μέτρο του πλούτου,
– Εργατική τάξη και επανάσταση,
– Ο μύθος της ελεύθερης βούλησης της πλειοψηφίας,
– Χριστιανισμός, Μαρξισμός, βίοι παράλληλοι, από τις εκδόσεις Γκοβόστη.
– Αστική Δημοκρατία. Εγχειρίδιο επαναστατικής χρήσης, από τη Σύγχρονη Εποχή.