Η έκδοση περιλαμβάνει δύο νουβέλες του Κωνσταντίνου Χατζόπουλου, το Αγάπη στο χωριό και Υπεράνθρωπος, που μας μεταφέρουν στην ελληνική ύπαιθρο των αρχών του 20ού αιώνα αλλά και το πρώιμο αστικό περιβάλλον.

Πρόκειται για τις πρώτες ανώριμες προσπάθειες της ελληνικής συγγραφής να συνδεθεί με τη γερμανική σκέψη. Μέσα από την τάση αυτή η σκέψη των Ελλήνων συγγραφέων θα συναντηθεί τα επόμενα χρόνια και με την πρωτοπόρα επαναστατική θεωρία των Μαρξ και Ένγκελς. Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση του Χατζόπουλου που περιπλανήθηκε ιδεολογικά μέχρι να συναντηθεί με το έργο του Μαρξ και θεώρησε καθήκον του να μεταφράσει το Μανιφέστο του Κομμουνιστικού Κόμματος των Μαρξ-Ένγκελς στα ελληνικά, προκειμένου να χρησιμοποιηθεί ως όπλο από την εργατική τάξη της χώρας του.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΤΟΥ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ

Ο Κωνσταντίνος Χατζόπουλος γεννήθηκε στις 11 Μάη 1868 στο Βραχώρι Αγρινίου.

Μετά από τις εγκύκλιες σπουδές (Δημοτικό Σχολείο στο Αγρίνιο, Γυμνάσιο στο Μεσολόγγι), το 1882 –σε ηλικία 14 μόλις ετών– γράφτηκε στη Νομική Σχολή της Αθήνας, απ’ όπου το 1888 αποφοίτησε με το βαθμό «Καλώς».

Στον Ελληνοτουρκικό Πόλεμο του 1897 επιστρατεύτηκε και υπηρέτησε στην Άρτα. Επέστρεψε έπειτα στην Αθήνα, και τον επόμενο χρόνο (1898-1899) εξέδιδε το περιοδικό Η Τέχνη, που επιδίωκε να ενισχύσει τη δημοτική γλώσσα και να συστήσει στους αναγνώστες του την ευρωπαϊκή λογοτεχνία. Παρότι βραχύβιο, το περιοδικό του Χατζόπουλου ­–συνεργάτες του οποίου ήταν ο Ι. Γρυπάρης, ο Κ. Θεοτόκης, ο Α. Καρκαβίτσας, ο Μ. Μαλακάσης, ο Μποέμ, ο Π. Νιρβάνας, ο Κ. Παλαμάς, ο Λ. Πορφύρας κ.ά.– υπήρξε σταθμός στην πνευματική εξέλιξη του τόπου.

Το 1990 κληρονόμησε από τον παππού του κτηματική περιουσία και ταξίδεψε στη Γερμανία.

Κατά τη διάρκεια της διαμονής του στη Γερμανία, ο Χατζόπουλος ασπάστηκε τα σοσιαλιστικά ιδεώδη (1907), παρακολούθησε την πνευματική και καλλιτεχνική ζωή της χώρας, μετέφρασε πολλά θεατρικά έργα (μεταξύ των οποίων έργα του Ίψεν και του Στρίντμπεργκ), ενώ παράλληλα δημοσίευσε ποιήματα, πεζογραφήματα και κριτικά μελετήματα στον Νουμά και σε άλλα έντυπα και περιοδικά. Μετέφρασε επίσης το Μανιφέστο του Κομμουνιστικού Κόμματος των Μαρξ-Ένγκελς στα ελληνικά, το οποίο δημοσιευτηκε σε συνέχειες στην εφημερίδα Ο εργάτης του Βόλου, το 1908.

Δημοσίευσε ποιητικές συλλογές, διηγήματα, τα πεζά Αγάπη στο χωριό (1910), Ο πύργος του ακροπόταμου (1915), Φθινόπωρο (1917) και τη σατιρική ηθογραφία Ο Υπεράνθρωπος (1915).