Βιβλιοπαρουσίαση “Διαμάντια στην υπηρεσία της επανάστασης”

Παρακολουθήστε τη βιβλιοπαρουσίαση:

Την Παρασκευή 1 Σεπτέμβρη πραγματοποιήθηκε η βιβλιοπαρουσίαση της νέας έκδοσης της «Σύγχρονης Εποχής»: «Διαμάντια στην Υπηρεσία της Επανάστασης» του Γιουλιάν Σεμιόνοφ.

O Γιώργος Μηλιώνης, δημοσιογράφος και μέλος του Τμήματος Πολιτισμού της ΚΕ του ΚΚΕ αναφέρθηκε στην περίοδο που διαδραματίζεται η κατασκοπική ιστορία με πρωταγωνιστή τον κατάσκοπο της σοβιετικής υπηρεσίας πληροφοριών Βσέβολοντ Βλαντιμίροβιτς Βλαντίμιροφ, γνωστό στο αναγνωστικό κοινό και ως Ισάγιεφ ή Στίρλιτς από το εξίσου συναρπαστικό βιβλίο του Σεμιόνοφ «17 στιγμές της Άνοιξης».

Όπως ανέφερε: «Βρισκόμαστε στα 1921 και τους θησαυρούς, χρυσαφικά και διαμάντια, που φυλάσσονται στο Κρατικό Θησαυροφυλάκιο της Ρωσικής Σοβιετικής Ομοσπονδιακής Σοσιαλιστικής Δημοκρατίας, τους οποίους φυσικά το εργατικό κράτος πρέπει να προστατεύσει και να αξιοποιήσει. Τους εποφθαλμιούν οι ταξικοί του αντίπαλοι: μοναρχικοί, αντιπολιτευόμενες πολιτικές ομάδες που προσδοκούν την ανατροπή των μπολσεβίκων, καθώς και πρώην τραπεζίτες, κοσμηματοπώλες και ειδικοί που παρεισφρέουν στον κρατικό μηχανισμό παριστάνοντας τους κομμουνιστές. Στο παιχνίδι αυτό εμπλέκονται και οι μυστικές υπηρεσίες της Γερμανίας, της Γαλλίας και της Αγγλίας. Ο Βσέβολοντ Βλαντίμιροφ, γνωστός ως Ισάγεφ, που υπηρετεί στην σοβιετική υπηρεσία πληροφοριών, στην ΤσεΚά σε μία από τις πρώτες του αποστολές αναλαμβάνει να ξεκαθαρίσει την υπόθεση αυτή».

Μέσα από την παρουσίαση έδωσε το έδαφος με το οποίο ο αναγνώστης έρχεται σε επαφή με τις συνθήκες της επαναστατικής πάλης στην Σοβιετική Ρωσία, των πρώτων βημάτων οικοδόμησης του σοσιαλισμού, την περίοδο εφαρμογής της Νέας Οικονομικής Πολιτικής, της σκληρής ταξικής πάλης για το εργατικό κράτος, για τους μπολσεβίκους που καθοδηγούσαν αυτήν την πρώτη προσπάθεια στην ιστορία της ανθρωπότητας για την οικοδόμηση μιας κοινωνίας χωρίς εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο.

Παράλληλα, τόνισε την αξία του βιβλίου στο σήμερα, καθώς ο συγγραφέας «κατασκοπεύοντας κοινωνικές σχέσεις και θέσεις που αντανακλούν τα πρόσωπα και οι χαρακτήρες του έργου»,  αναδεικνύει την ανάγκη να νικήσει το «νέο», η εργατική τάξη και το κράτος της απέναντι στο «παλιό». Το «παλιό», το οποίο ακόμα και αν είχε ανατραπεί στη Ρωσία, δεν έπαυε να έχει δυνάμεις κυρίαρχες στον κόσμο, δεν έπαυε ακόμα και στην ίδια τη Ρωσία να έχει τμήματα της παλιάς αστικής τάξης που εποφθαλμιούσαν την αντεπανάσταση, την επαναπόκτηση της δυνατότητας εκμετάλλευσης, μικροαστικά στρώματα που αποσπούσαν το συμφέρον τους από τη συλλογική προσπάθεια του προλεταριάτου και της αγροτιάς της Ρωσίας, τμήματα της εργατικής τάξης και του λαού που είχαν συνηθίσει στον παλιό τρόπο ζωής.

Ο Νίκος Λεοντίδης, μεταφραστής και συνεργάτης του Τμήματος Διεθνών Σχέσεων της ΚΕ του ΚΚE στάθηκε στην ιστορία του συγγραφέα, στην πλούσια ιστορία της έκδοσης και στην μετάφραση της, στις δυσκολίες που αντιμετώπισαν κατά την μετάφραση της ο ίδιος με τον συναγωνιστή Κ. Παπαγεωργίου. Είναι χαρακτηριστικό πως κατά τη μετάφραση χρειάστηκε να γίνει αντιπαραβολή των εκδόσεων πριν και μετά την αντεπανάσταση στην ΕΣΣΔ αφού εντοπίστηκαν σημαντικές πολιτικές διαφορές και προσθαφαιρέσεις αποσπασμάτων μεταξύ των εκδόσεων για να μπορέσουν οι μεταφραστές να αποδώσουν και το πνεύμα του ίδιου του συγγραφέα, την αιχμηρή γραφή του, τη ζωντάνια των χαρακτήρων και τα μηνύματα που ήθελε να μας μεταφέρει το πρωτότυπο έργο.