«Το έργο του Δημήτρη Δήμου βάζει στο επίκεντρο τον άνθρωπο και τους αγώνες του. Και μάλιστα, τις πιο συγκλονιστικές στιγμές του αγώνα του.» Παρουσιάστηκε η έκδοση «Σηματωροί προστάζουν μέτρο στους καιρούς».

Η έκδοση «Σηματωροί προστάζουν μέτρο στους καιρούς» του Δημήτρη Δήμου παρουσιάστηκε στο café-βιβλιοπωλείο της Σύγχρονης Εποχής στην Αθήνα την Τετάρτη 26 Ιούνη.

Εκ μέρους του εκδοτικού της Σύγχρονης Εποχής, την εκδήλωση άνοιξε η Φανουρία Βλάχου, ιστορικός τέχνης.

Στην εισαγωγή της αναφέρθηκε στον προσανατολισμό των εκδόσεων της Σύγχρονης Εποχής που είναι η ανάδειξη της τέχνης και των καλλιτεχνών που μέσα από το έργο τους υπηρετούν τον αγώνα της εργατικής τάξης και του λαού. Τέτοιο δείγμα είναι παλιότερες εκδόσεις, όπως «Τα αγριολούλουδα του Βαρλάμου», «Η χαρακτική», αλλά και τρέχουσες, των τελευταίων ετών, όπως η «Farindola» του Τάκη Βαρελά και η έκδοση «Ηλίας Φέρτης. Ζωγραφική  Κατοχή και Αντίσταση».

Αναλύοντας το έργο του Δημήτρη Δήμου, επεσήμανε ότι η ματιά του είναι ταξική κι αυτή εκφράζεται στα έργα του. Στο επίκεντρο του ενδιαφέροντός του βρίσκεται ο άνθρωπος και οι αγώνες του. Και μάλιστα, οι πιο συγκλονιστικές στιγμές του αγώνα του. Αποδίδει το δικό του φόρο τιμής στους απανταχού πρόσφυγες, στους κατατρεγμένους και πεινασμένους αυτού του κόσμου που, παρά το θάνατο, παρά τον αποχωρισμό, παρά τον πόνο, εξακολουθούν να αγωνίζονται.

Ο Νάσος Χαλκίδης, ζωγράφος και πρόεδρος του ΔΣ του ΕΕΤΕ, αναφέρθηκε στον τρόπο που εργάζονται κάποιοι καλλιτέχνες, ανάμεσά τους και ο Δημήτρης Δήμου, οι οποίοι αποτυπώνουν την πραγματικότητα στηριζόμενοι στους σηματωρούς. Παίρνοντας ώθηση, δηλαδή, «από τα μηνύματα-σήματα  που φτάνουν στο εργαστήριο από πολλές και διαφορετικές  μεριές, από τη μνήμη βιωμάτων, των αφηγήσεων ιστορικών αγωνιστών που στις δύσκολες και αντίξοες συνθήκες διώξεων,  εκτοπισμού, φυλακίσεων, βασανισμών και δολοφονιών, άνθρωποι-Ήρωες  δε λύγησαν, αγνοήσαν το φόβο του θανάτου πολλές φορές και έστελναν το μήνυμα της αντίστασης».

Η Σαβίνα Λίτση, ιστορικός τέχνης και αρχαιολόγος, αναφερόμενη στο βιβλίο είπε ότι δίνει ερεθίσματα για να συζητηθεί τι είναι η τέχνη, πώς ορίζεται από την οπτική γωνία της αστικής τάξης και πώς από εκείνη της εργατικής τάξης. Συγκεκριμένα, «όταν η τέχνη, που είναι βγαλμένη μέσα από την ίδια τη ζωή, κατορθώνει να γίνεται κίνητρο και οδηγός δίνοντας μορφή στις αγωνίες, στους αγώνες και στα όνειρα του ανθρώπου, τότε μπορούμε να πούμε ότι εκπληρώνει τον κοινωνικό της ρόλο. Γι’ αυτό, άλλωστε, σήμερα γινόμαστε μάρτυρες της πιο απροκάλυπτης λογοκρισίας της τέχνης από διάφορους μηχανισμούς, γεγονός που αποδεικνύει την ισχύ και τη δυναμική της παρέμβασης που μπορεί να επιτευχθεί μέσω της τέχνης στη συλλογική σκέψη και συνείδηση».

Μιλώντας για το δημιουργό Δημήτρη Δήμου, εντόπισε ότι «συνειδητά στρατεύεται στο πλευρό της εργατικής τάξης και αποτυπώνει τη δική της “Οδύσσεια” στη μάχη που δίνει, όχι απλά για επιβίωση, αλλά για ζωή με αξιοπρέπεια, μια ζωή άξια να την ζει κανείς, με όποιους αγώνες και θυσίες αυτό συνεπάγεται.  Η τέχνη του Δημήτρη είναι βαθιά ανθρωποκεντρική, καθώς έχει αφετηρία της τον άνθρωπο του μόχθου και της βιοπάλης, τα βάσανα, τις αγωνίες και τα καταπιεσμένα όνειρά του, όλα εκείνα των οποίων είναι δημιουργός και, όμως, δεν του ανήκουν. Μέσα από τα έργα του στοχεύει στη σκέψη».

Από την πλευρά του, ο Τάκης Βαρελάς, ζωγράφος, μέλος του ΔΣ του ΟΣΔΕΕΤΕ και του ΔΣ του ΕΜΣΤ, στην αρχή της ομιλίας του σημείωσε τη σημαντική πρωτοβουλία της Σύγχρονης Εποχής να παρουσιάζει έργα εν ζωή καλλιτεχνών κίνηση που έχει σημασία στους δύσκολους καιρούς για τους καλλιτέχνες.

Μιλώντας για τον Δημήτρη Δήμου και το έργο του, διαπίστωσε πως είναι ένας δημιουργός που αγαπάει τον τόπο του, αγαπάει το λαό του, νοιάζεται γι’ αυτόν, ζει μαζί του, εμπνέεται από αυτόν και επιστρέφει σε αυτόν ως ζώσα δράση, στρατευμένος στους κοινωνικούς και στους πολιτικούς αγώνες της εργατικής τάξης στην περιοχή του, τη Θήβα.

Μίλησε για το πληθωρικό έργο του, που κοσμεί μουσεία, χώρους πολιτισμού κ.ά.

Πιο ειδικά,  αναφέρθηκε στην έκδοση «Σηματωροί», που περιλαμβάνει τη γλυπτική σύνθεση, του έργου «Ορθοβαδίζοντες και ορθοστατούντες» και τον «Τροχό». Συνδυάζει το μύθο του Άτλαντα που σηματοδοτεί τη δύναμη του ανθρώπου  να κουβαλήσει όλο τον κόσμο στις πλάτες και το θεμελιακό νόμο της ενότητας και της πάλης των αντίθετων, ως συστατικό στοιχείο της κίνησης της ανθρωπότητας.

Το έργο του, είπε ο Τάκης Βαρελάς, είναι μια ακατάπαυστη δημιουργική σχέση, που εμπνέεται και σημαδεύεται  από το λαό, γεννιέται στο εργαστήριό του, γειώνεται και κοινωνείται στους δρόμους των αγώνων.

Την εκδήλωση ολοκλήρωσε ο Δημήτρης Δήμου, ο οποίος ευχαρίστησε τη Σύγχρονη Εποχή και το ΚΚΕ γιατί με την έκδοση αυτήν έθεσαν ένα μέρος της δουλειάς του στην Ιστορία.

Για το έργο του είπε ότι είναι παιδί τωρινής ανάγκης και πιο συγκεκριμένα του 2008, όταν το Ισραήλ εισέβαλε για άλλη μια φορά στη Γάζα δολοφονώντας χιλιάδες Παλαιστίνιους.

Τέλος, αναφέρθηκε στην επιλογή του να φτιάξει ένα εργαστήρι στον Παλαιό Προσφυγικό Συνοικισμό Θηβών, εκεί που οι πρόσφυγες του 1922 κυνηγήθηκαν από τους Παλαιοελλαδίτες αλλά άντεξαν, δημιούργησαν και παρήγαγαν πολιτισμό. Εξακολουθεί να είναι ένας τόπος που υποδέχεται ακόμα πρόσφυγες απ’ όλο τον κόσμο, αφού οι ιμπεριαλιστικές ιδέες για ξαναμοίρασμα του κόσμου παραμένουν ζωντανές. Κλείνοντας είπε ότι το να γυρίσει πίσω τη ματιά του για να δει ποιοι στάθηκαν στο πλευρό των κατατρεγμένων έχει νόημα για να δει ποιοι θα σταθούν δίπλα τους και στο μέλλον.

Την εκδήλωση παρακολούθησαν ο Αντώνης Μυρωδιάς, γλύπτης, η Εύα Μελά, ζωγράφος, χαράκτρια και μέλος του Τμήματος Πολιτισμού της ΚΕ του ΚΚΕ, ο Δημήτρης Γόντικας μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ και ο Δημήτρης Ξεκαλάκης, διευθυντής της Σύγχρονης Εποχής και μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ.